Tytuł projektu:
Innowacyjne środki chemiczne z udziałem zmodyfikowanej imidazoliny dla przemysłu rafineryjnego, wydobywczego ropy naftowej, hutniczego i maszynowego.
Projekt jest dofinansowany ze środków NCBiR w ramach Programu Badań Stosowanych – Ścieżka A. Projekt jest realizowany zgodnie z Umową Nr PBS/3/A1/15/2015.
Wykonawca:
Konsorcjum:
Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy – Lider
Pachemtech Sp z o.o.o – Współwykonawca
Informacje:
Termin realizacji: 1.01.2015. – 31.07.2018
Koszt całkowity przedsięwzięcia: 1 534 000,00 PLN
Kierownik projektu: mgr inż. Barbara Gaździk
Kontakt: tel.:12-617-75-27, e-mail: gazdzik@inig.pl
Opis projektu:
Optymalizacja technologii wytwarzania nowej zmodyfikowanej pochodnej imidazoliny.
Innowacyjna pochodna imidazoliny jest środkiem powierzchniowo czynnym, który tworzy trwały, bardzo efektywny przeciwkorozyjny film ochronny na stalowych powierzchniach oraz wykazuje zwiększoną kompatybilność z wodami o zróżnicowanym stopniu zasolenia. Można ją zastosować jako składnik inhibitorów korozji do układów węglowodorowych, węglowodorowo-wodnych, węglowodorowo-wodno-gazowych, gazowo-wodnych oraz wodnych w przemyśle rafineryjnym, petrochemicznym, energetycznym, hutniczym i maszynowym.
Zadanie 1. Optymalizacja technologii wytwarzania nowej zmodyfikowanej pochodnej imidazoliny.
Celem jest uzyskanie produktu o optymalnej handlowej postaci, najwyższych właściwościach przeciwkorozyjnych i najniższej cenie, co przyczyni się do konkurencyjności na rynku imidazolin, inhibitorów korozji i olejów konserwacyjnych. Drugim celem jest podjęcie starań w kierunku jej zarejestrowania zgodnie z Rozporządzeniem REACH.
Opracowanie inhibitorów korozji do strumieni węglowodorowych dla przemysłu rafineryjnego.
W rafineriach, podczas przetwarzania ropy naftowej, może zachodzić wiele procesów korozji. Przyczyny ich występowania zależą od specyfiki procesów rafineryjnych, właściwości fizykochemicznych strumieni węglowodorowych oraz parametrów procesowych, w tym temperatury, ciśnienia, szybkości przepływu. Procesy korozyjne w rafineriach wiążą się zwykle z dużymi kosztami, ich efektem może być nawet konieczność wymiany elementów instalacji i urządzeń, dlatego też są stosowane różne metody ochrony wyposażenia przed korozją. Dodatkowym negatywnym skutkiem korozji jest zagrożenie pożarowo-wybuchowe oraz skażenie środowiska.
Jedną z szeroko stosowanych metod ochrony przed korozją jest wykorzystanie inhibitorów korozji, które są dozowane do strumieni węglowodorowych w sposób ciągły
Zadanie 2. Opracowanie technologii inhibitora korozji do strumieni węglowodorowych rozpuszczalnego w fazie węglowodorowej, do zastosowania w przemyśle rafineryjnym.
Celem jest opracowanie technologii wysokowydajnego Inhibitora korozji dla potrzeb rafinerii, rozpuszczalnego w węglowodorach, nierozpuszczalnego w wodzie. Inhibitor będzie chronił przed korozją stali, miedzi i ich stopów, nie dopuści do tworzenia się osadów.
Zadanie 3. Opracowanie technologii inhibitora korozji do strumieni węglowodorowych rozpuszczalnego w fazie węglowodorowej i częściowo wodnej, do zastosowania w przemyśle rafineryjnym.
Celem jest opracowanie opracowanie rozpuszczalnego w węglowodorach i w wodzie Inhibitora korozji dla rafinerii,. Inhibitor będzie chronił przed korozją stali i miedzi, nie dopuści do tworzenia się osadów.
Opracowanie pakietu inhibitor korozji-inhibitor kamienia-dyspergator, do zamkniętych instalacji wodnych chłodzących, do stosowania w przemyśle rafineryjnym, hutniczym i energetycznym.
Chłodzenie wodą jest podstawowym procesem technologicznym w rafineriach/petrochemii, hutnictwie, energetyce i wielu innych gałęziach przemysłu. W krajach uprzemysłowionych blisko połowę całkowitego zużycia wody pochłaniają instalacje chłodnicze: zamknięte, częściowo zamknięte oraz otwarte. Do uzupełnienia strat wody wykorzystuje się dostępne lokalnie wody. Razem z nią do instalacji wprowadzane są zanieczyszczenia w postaci nierozpuszczalnych ciał stałych, soli mineralnych, składników organicznych oraz gazów O2 i CO2. W każdym systemie wody chłodzącej, w tym na instalacji rafineryjnej, mamy do czynienia z trzema zasadniczymi problemami: korozja, osady nieorganiczne zawierające kamień węglanowy, produkty korozji oraz zanieczyszczenia mikrobiologiczne. Skutkiem jest korozja rurociągów, urządzeń chłodzonych i chłodzących, zbiorników wodnych, odkładanie się kamienia i szlamu, rozwój mikroorganizmów i glonów. Wszystkie te czynniki obniżają sprawność energetyczną systemu, zaś urządzenia chłodni wymagają periodycznego czyszczenia i remontów. Przemysłowe wodne instalacje chłodnicze narażone są na silną korozję wżerową, szczelinową, wodorową oraz elektrochemiczną, ponieważ zasolona woda pełni rolę elektrolitu. Stwarza to szereg trudnych do opanowania problemów technicznych i znacznie podnosi koszty eksploatacji tych urządzeń. Trwałość stalowych wymienników ciepła, bez odpowiednich zabezpieczeń przed korozją osiąga okres 0,5 ÷ 2 lata. Elementy konstrukcyjne są wykonane głównie ze stali i jej stopów oraz miedzi i ich stopów, czasami z aluminium.
Zadanie 4. Opracowanie technologii pakietu inhibitor korozji-inhibitor kamienia-dyspergator, do zamkniętych instalacji wodnych chłodzących.
Celem jest opracowanie technologii pakietu inhibitor korozji-inhibitor kamienia-dyspergator, do zamkniętych instalacji wodnych chłodzących.
Opracowanie inhibitorów korozji do stosowania w przemyśle wydobywczym ropy naftowej.
Wydobywana ropa naftowa i towarzysząca jej woda złożowa, zawierają sole nieorganiczne, gdzie zachodzi korozja elektrochemiczna. Jej efektem jest korozja wżerowa na powierzchniach rur wydobywczych i eksploatacyjnych. Duże zniszczenia spowodowane są obecnością CO2 (słodka korozja), H2S (korozja kwaśna), O2 i bakterii anaerobowych. CO2 i H2S rozpuszczając się w wodzie obniżają pH. Tworzy się gaz wodorowy H2, który powoduje tzw. kruchość wodorową. Szybkość korozji w kopalniach nie zabezpieczonych inhibitorami korozji może wynosić od 1 do kilku mm/rok. Skutki korozji to zmniejszenie grubości ścianek rur wydobywczych i przesyłowych, głębokie wżery, rozszczelnienia rur oraz spadek ich własności wytrzymałościowych.
Zadanie 5. Opracowanie technologii inhibitora korozji olejodyspergowalnego-wodorozpuszczalnego do stosowania w przemyśle wydobywczym ropy.
Celem jest opracowanie technologii inhibitora korozji olejodyspergowalnego-wodorozpuszczalnego,
do stosowania w przemyśle wydobywczym ropy w sposób ciągły.
Zadanie 6. Opracowanie technologii inhibitora korozji olejorozpuszczalnego do stosowania w przemyśle wydobywczym ropy.
Celem jest opracowanie technologii wytwarzania olejorozpuszczalnego Inhibitora korozji do stosowania w kopalniach ropy naftowej w sposób głównie okresowy.
Opracowanie nowoczesnych olejów konserwacyjnych o zwiększonej ochronie przed korozją, w tym środków myjąco-konserwujących i środków do ochrony czasowej przed korozją atmosferyczną.
Oleje konserwacyjne są to środki chroniące metal w określonym środowisku i czasie, nakładane na czyste powierzchnie. Tworzą szczelną powłokę antykorozyjną i wypierają wodę. Ważna cechą jest łatwe nakładanie i usuwanie warstwy ochronnej. Środki muszą wykazywać odporność na kwasy, alkalia oraz zasolone opary powietrzne. Ochronie podlegają przede wszystkim elementy mechaniczne, rury, odlewy, pręty, pompy, zawory, zbiorniki.
Zadanie 7. Opracowanie nowoczesnych środków myjąco-konserwujących, o zwiększonej ochronie przed korozją.
Technologia środka myjąco-konserwującego, o zwiększonej ochronie przed korozją, przeznaczonego do zapewnienia dobrej międzyoperacyjnej ochrony antykorozyjnej detali po obróbce.
Zadanie 8. Opracowanie nowoczesnych środków do ochrony czasowej przed korozją atmosferyczną, o zwiększonej ochronie przed korozją
Celem jest opracowanie technologii środka do przeciwkorozyjnej ochrony czasowej precyzyjnych przyrządów pomiarowych, narzędzi, części pomp i innych urządzeń przed korozją atmosferyczną podczas przechowywania przez okres około 1 roku.